’s Ochents werd ik wakker met het lied in mijn hoofd. Ik ga mee schrijven.

’s Middags hebben we levend stratego gespeeld. Mijn team had natuurlijk gewonnen.

’s Avonds hebben we kaartspelletjes gedaan. Ik heb natuurlijk meerdere keren gewonnen (haha). Daarna besloten we eigenlijk heel spontaan om naar de zonsondergang te gaan kijken. Het strand is namelijk op 10 min loopafstand. Maar zo gaat dat hier dat hier vaak. Dat kan dan ook niets is te gek. Het maakt niet uit of je in een rolstoel zit. Ik voel me hier alles behalve gehandicapt en dat is zo onbeschrijfelijk fijn.

Vergeet niet om je te abonneren om geen enkele vakantie blog te missen.