Afgelopen dinsdag zat echt alles mee. De afgelopen tijd zat ik een dal maar na elk dal komt een piek en daar zit ik nu.

Dinsdag kwam Chantal dat is altijd gezellig! De ochtend begon al goed goed, want mijn spalken gingen gelijk aan. Dat is nog wel eens een heel gevecht. Ik heb spalken om mijn voeten in de goede stand te houden. Toen gingen we naar Chantal, onderweg natuurlijk een lekker muziekje aan. Bij Chantal haren gestyled en nagels gelakt. Ik had niet veel spanning in mijn handen dus dat ging ook makkelijk.

Vervolgens gingen we eten bij Sup.er in Delft. Ik had een wafel met: (hou je vast) Nuttela, marshmallows, karamel en aardbeien.

Daarna gingen we naar huis want ik ging mij opmaken. Ook dat zat mee, geen een keer uitgeschoten. Mijn hakken aan doen ging ook in een keer (schoenen aan doen is bij mij een gedoe). Mijn lijf had er zin in. Dat snap ik want die avond gingen we, als kers op de taart, naar de theater voorstelling van Tommie Christiaan ‘In een ander licht’.

Ik ben niet echt een fan van Nederlands talige muziek (als je rap niet mee telt), je zal mij niet snel naar André Hazes horen luisteren. Maar Tommie heeft iets in zijn stem wat mij direct raakte. Ik leerde Tommie kennen bij de Beste Zangers, daar vond ik hem al gelijk heel goed. Ik ben niet gelovig, ik had nog nooit de The Passion gekeken. Ik dacht doe eens gek, ik ga de The Passion kijken. Dat vond ik zo ontzettend mooi en goed. Ik ben Tommie gaan volgen en kwam er achter dat Tommie een eigen theater tour heeft daar wilde ik natuurlijk naar toe. Zo gezegd zo gedaan…

De voorstelling was prachtig met een lach en een traan. Om precies te zijn bij het 2e liedje hield ik het niet meer droog. Maar ik heb ook gelachen en gedanst. Mama en ik  zaten helemaal vooraan dus ik kon alles perfect zien. Toen iedereen ging staan dacht ik: “yes… eindelijk een show waar ik het nu wel kan zien als iedereen staat”. Hij heeft prachtig gezongen, ik geloofde elk woord. Ik vond het ook mooi dat het zo persoonlijk was. Tommie… als je iemand schaamteloos hoorde meezingen was ik het. Daar kan ik niks aan doen ik heb een soort machine in mij, als ik een liedje hoor dat ik ken, ga ik automatisch meezingen. Dat zijn er nogal wat, als ik een liedje 2 x hoor kan ik hem al meezingen (niet zo fijn bij liedjes die ik niet leuk vind). In mijn hoofd kan ik ook heel goed zingen en dansen, als ik mijn ogen dicht doe ben ik een van de achtergrond zangeressen. De band was ook ontzettend goed, alles klopte van begin tot eind!

Toen we een foto maakte heb ik Tommie een kaartje van mijn blog geven. Tommie als je dit leest: bedankt!

Het was een top dag!!!